Badania dotyczące lęku społecznego
Na tle innych problemów psychologicznych, włącznie z innymi zaburzeniami lękowymi, lęk społeczny nie doczekał się zbyt wielu wyników badań dotyczących jego biologicznych podstaw. Badania czynników hormonalnych, wzorców snu i funkcji serca nie wykazały żadnych różnic między osobami dotkniętymi fobią społeczną i tymi, które doświadczają lęku społecznego na normalnym poziomie.
Jednak w przeciwieństwie do większości badań nad biologicznymi podstawami lęku społecznego, które nie przynoszą znaczących rezultatów, ostatnie badania przeprowadzone przez Schmidta (1999) wskazują na jedyne w swoim rodzaju wzorce aktywności elektrycznej mózgu związane z takimi cechami charakteru, jak nieśmiałość i towarzyskość.
Zobacz też: Walcz ze swoim lękiem!
Wnioski
Ściśle mówiąc, zarówno nieśmiałość, jak i towarzyskość skojarzono z określonymi wzorcami aktywności elektrycznej w przedniej części mózgu. Konsekwencje tego odkrycia nie są do końca jasne, ale te wyniki powtarzają się także w pracach innych badaczy.
Neuroprzekaźniki i dopamina oraz serotonina
Badania roli neuroprzekaźników (związków chemicznych odpowiedzialnych za przekazywanie informacji w obrębie mózgu) w powstawaniu lęku społecznego przynosiły różne rezultaty. Niektóre badania sugerowały, że odpowiedzialna za to może być dopamina, jeden z neuroprzekaźników (King, Mefford i Wang, 1986; Lewis, Gariepy i Devaud, 1989), ale inne badania nie potwierdziły tej teorii (Tancer, 1993; Tancer, Mailman, Stein, Mason i inni, 1994/95).
Badania dotyczące roli serotoniny (innego neuroprzekaźnika) również dostarczyły sprzecznych wyników. Co ciekawe, w łagodzeniu objawów fobii społecznej pomagają leki oddziałujące na poziom serotoniny. Dokładniejszy przegląd roli czynników biologicznych w powstawaniu lęku i nieśmiałości przedstawiono w: Antony i Swinson (2000) oraz Schmidt i Schulkin (1999).
Zobacz też: Dlaczego boimy się publicznych wystąpień?
Fragment pochodzi z książki „Jak przezwyciężyć nieśmiałość i lęk przed otoczeniem?” autorstwa Martina M. Anthony’ego i Richarda P. Swinsona (Wydawnictwo Helion, 2007). Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
