Ofidiofobia – jak pokonać strach przed wężami?

Motywy zwierzęce w marzeniu sennym
Są długie, zimne, oślizgłe i przerażające – tak najczęściej opisują węże osoby, które się ich boją. Ofidiofobia to paniczny strach przed wężami. Strach, który może nawet paraliżować. Przyczyny tej fobii są często związane z przykrym doświadczeniem czy uwarunkowaniami genetycznymi. Jak walczyć z ofidiofobią?
/ 12.04.2012 13:38
Motywy zwierzęce w marzeniu sennym

Na czym polega ofidiofobia?

Ofidiofobia, czyli lęk przed wężami, jest obok arachnofobii (lek przed pająkami) czy kynofobii (strach przed psami) jednym z rodzajów zoofobii, czyli panicznego lęku przed zwierzętami.

Dlaczego się boimy?

Zdaniem naukowców ofidiofobia może mieć uwarunkowania kulturowe, a nawet genetyczne. Związana jest ze zdolnością adaptacyjną umożliwiającą człowiekowi przetrwanie w trudnych warunkach. Strach przed jadowitym zwierzem jest techniką obronną.

Najczęściej jednak paniczny lęk przed wężami ma związek z przykrym zdarzeniem, np. ukąszeniem przez gada. Niekiedy rodzice, którzy odczuwają dyskomfort na widok zwierzęcia, przenoszą swój strach na dziecko, skutkiem czego rozwija się u niego głęboka niechęć do danego stworzenia.

Nie tylko strach…

Lęk przed wężami ma tak duży wpływ na psychikę osoby owładniętej fobią, że może prowadzić do zawrotów głowy, kołatania serca, duszności, drgawek, mdłości, a nawet paraliżu kończyn. Nawet sama myśl o zwierzęciu jest przyczyną panicznego irracjonalnego strachu.

Zobacz też: Zoofobia - gdy zwierzęta budzą lęk

Jak z nią walczyć?

Osoby cierpiące na ofidiofobię powinny dążyć do oswojenia się ze źródłem napięć psychicznych. Istotą leczenia fobii jest zmniejszanie dystansu osoby chorej w stosunku do obiektu własnych lęków.

Zmaganie z własnym strachem mogą ułatwić sesje u odpowiedniego terapeuty, który z pomocą specjalnych metod pomoże uodpornić się na zwierzę budzące lęk. Terapeuta zastosuje techniki relaksacyjne i poprowadzi pacjenta przez kolejne etapy oswajania się ze źródłem lęku.

Początkowo osoba chora powinna uodpornić się na samą jego nazwę, odgłos czy zdjęcie, np. terapeuta może poprosić o napisanie słowa „wąż”, narysowanie zwierzęcia, wysłuchanie jego syku czy określenie cech węża.

Pacjent będzie starał się uodpornić na spotkanie z wężem najpierw w sytuacji wyobrażonej, nierealnej, a następnie w kontakcie z gumową atrapą gada. Końcowym etapem terapii jest bezpośrednie spotkanie z żywym zwierzęciem, dotknięcie go czy pogłaskanie.

Pomocną metodą jest też wykorzystanie internetu i komputera. Pacjent może zmierzyć się w świecie wirtualnym z widokiem węża czy filmem, w którym jest on pokazany. Niekiedy skuteczną techniką walki ze strachem może być hipnoza.

Zobacz też: Arachnofobia - jak pokonać pajęczy strach?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA